Salamo 16 - Baiboly Katolika

SALAMO 16 (Volgata 15) I Iaveh no anjara lovako

¹ Hiran’i Davida. Ambeno aho, ry Andriamanitra ô, fa mifefy aminao aho.

² Hoy aho amin’i Iaveh: «Tompoko Ianao, Ianao irery no fananako.

³ Ny olo-masina izay ety amin’ny tany, ireo malaza, dia tiako amin’ny foko rehetra».

⁴ Ampitomboin’ny olona ny sampy; ny andriamani-kafa no hihazakazahany harahina, fa izaho kosa tsy mba handraraka ny fanati-dra araraka ataony, na hanao ny anaran’ireny eo amin’ny molotro akory.

⁵ I Iaveh no anjara lovako aman-kapoakako; Ianao no miantoka ny anjarako.

⁶ Norefesin’ny famolaina izay anjarako soa, eny lova soa indrindra no lasako ho ahy.

⁷ Isaorako i Iaveh izay nanolo-tsaina ahy; na dia alina aza ny andro mbola anarin’ny foko ihany aho.

⁸ Ataoko eo imasoko mandrakariva i Iaveh, fa eo ankavanako Izy; tsy hangozohozo aho.

⁹ Ka dia faly ny foko, ravo ny fanahiko; mandry tsy amin’ahiahy mbamin’ny vatako aza.

¹⁰ Fa tsy ho foinao ho any amin’ny Seoly ny fanahiko; tsy havelanao hahita ny fahalòvana ilay tia Anao.

¹¹ Hampahafantarinao ahy ny lalan’ny fiainana: hafaliana feno no eo anatrehan’ny Tavanao; fahafinaretana mandrakizay no eo an-tananao ankavanana.