2Korintiana 3 - Baiboly Katolika

¹ Moa midera tena indray va izahay? Sa mila taratasy tahaka ny sasany filazan-tsoa anay na ho any aminareo, na avy any aminareo?

² Ianareo no taratasinay voasoratra ato am-ponay, sady fantatra sy vakin’ny olon-drehetra.

³ Eny, miseho miharihary fa ianareo no taratasin’i Kristy, nampanoratiny anay, tsy tamin’ny ranomainty, fa tamin’ny Fanahin’Andriamanitra velona; ary tsy tamin’ny takela-bato fisaka fa tamin’ny takela-nofo kosa, dia ny fonareo izany.

⁴ Ary Andriamanitra ihany no anananay izao fahasahianay izao, amin’ny alalan’i Kristy.

⁵ Tsy ny tenanay akory no ampy hahahevitra zavatra toy ny avy amin’ny tenanay; Andriamanitra ihany no iavian’ny fahampiana.

⁶ Izy ihany koa no maha-ampy anay ho mpandraharaha amin’ny fanekena vaovao, tsy mpandraharaha amin’ny soratra anefa, fa mpandraharaha amin’ny fanahy, satria ny soratra mahafaty, fa ny fanahy no mahavelona.

⁷ Ary raha ny fandraharaham-pahafatesana voasoratra tamin’ny vato aza nohodidinim-boninahitra, ka tsy nahabanjina ny tavan’i Môizy ny zanak’i Israely, noho ny famirapiratry ny voninahiny mandalo foana,

⁸ tsy mainka va fa ny fandraharahàm-panahy no hohodidinim-boninahitra?

⁹ Eny, raha ny fandraharahana ny fanamelohana aza nisy voninahitra, dia vao mainka hanan-tombom-boninahitra ny fandraharahana ny fahamarinana;

¹⁰ ka tsy azo lazaina ho voninahitra akory ny an’ilay voalohany, raha oharina amin’ny an’ity ankehitriny ambony lavitra.

¹¹ Satria raha nomem-boninahitra ilay nandalo, vao mainka ho be voninahitra ity maharitra.

¹² Noho izahay manana izany fanantenana izany àry, dia sahy tokoa izahay,

¹³ ka tsy mba manao tahaka an’i Môizy izay nanarona ny tavany mba tsy hahitan’ny zanak’i Israely tao aminy ny hahataperan’ny fandraharahana mandalo.

¹⁴ Fa toa nihajamba ny sain’izy ireo, satria mandraka ankehitriny dia tsy nesorina taminy, fa mbola ao ihany, izany saron-tava izany raha mamaky ny tenin’ny fanekena taloha izy, fa ao amin’i Kristy ihany moa no anesorana izany.

¹⁵ Mandraka ankehitriny, isaky ny vakina ny tenin’i Môizy, dia toa misy sarona manarona ny fon’izy ireo;

¹⁶ fa rehefa mitodika ny Tompo kosa izy, dia hoesorina ny sarona.

¹⁷ Ary tsy iza izany Fanahy izany fa ny Tompo; ary izay itoeran’ny Fanahin’ny Tompo no misy ny fahafahana.

¹⁸ Koa isika rehetra dia tsy mba voasaron-tava, fa mibanjina ny voninahitry ny Tompo toy ny amin’ny fitaratra; sady ovan’Izy Tompo izay fanahy, handray izany endrika izany sy hitombo fahazavana lalandava.