1Mpanjaka 3 - Baiboly Katolika

2. TANTARAN’I SALÔMÔNA LEHIBE 1. I SALÔMÔNA OLON-KENDRY Teny mialoha

¹ Nisy fihavanam-panambadiana nampiray an’i Salômôna tamin’i Faraôna mpanjakan’i Ejipta, fa nanambady ny zanaka vavin’i Faraôna izy, dia nitondra azy ho ao an-tanànan’i Davida, mandra-pahatapitra ny fanorenana ny tranony sy ny tranon’i Iaveh ary manda manodidina an’i Jerosalema.

² Nefa teny amin’ny fitoerana avo ihany no nanaovan’ny vahoaka sorona, fa mbola tsy nisy trano natao ho an’ny anaran’i Iaveh hatramin’izany andro izany.

³ Tia an’i Iaveh i Salômôna ary nandeha araka ny fitsipik’i Davida rainy, nefa mbola teny amin’ny fitoerana avo ihany no nanaterany sorona sy nandoroany zava-manitra.

Nofy tany Gabaôna

⁴ Dia nankany Gabaôna i Salômôna hanao sorona, fa tany no fitoerana avo malaza. Sorona dorana arivo no nateriny teo ambonin’io ôtely io

⁵ Ary i Iaveh niseho tamin’i Salômôna tamin’ny nofy, nony alina, tany Gabaôna, ka hoy Andriamanitra taminy: «Angataho izay tianao homeko anao.»

⁶ Dia hoy ny navalin’i Salômôna: «Efa naneho fitiavana lehibe tamin’i Davida mpanomponao raiko Ianao, araka ny nandehanany teo anatrehanao, tamin’ny tsy fivadihana, sy fahamarinana, ary fahitsiam-po taminao; notohizinao izany fitiavana lehibe izany, ka nomenao zanaka lahy izay mipetraka eo amin’ny seza fiandrianany izy, araka izao hita izao.

⁷ Ary ankehitriny, Iaveh Andriamanitra ô, efa nampanjaka ny mpanomponao handimby an’i Davida raiko Ianao; izaho anefa dia mbola tovolahy tanora kely tsy mahay mitondra tena.

⁸ Ary ny mpanomponao dia eo afovoan’ny vahoakanao, izay nofidinao, vahoaka be dia be, tsy azo vinavinaina ny habetsahany, tsy tambo isaina, fa maro be loatra.

⁹ Koa saina mahiratra no omeo ny mpanomponao, hitsarako ny vahoakanao, hanavahako ny soa sy ny ratsy. Fa iza moa no hahay mitsara izao vahoakanao maro be izao!»

¹⁰ Nankasitrahin’i Iaveh ny nangatahan’i Salômôna izany zavatra izany taminy.

¹¹ Ka hoy Andriamanitra taminy: «Noho ianao nangataka izany zavatra izany, ka tsy nangataka andro maro ho anao, sy tsy nangataka harena ho anao, ary tsy nangataka ny ain’ny fahavalonao ho anao; fa ny saina no nangatahinao ho anao mba hitsara araka ny rariny;

¹² dia indro, tanterahiko ny teninao, fa omeko saina hendry sy mahiratra ianao, ka ny olona talohanao tsy nisy toa anao, ary tsy hisy toa anao ny olona hitsangana ato aoriana.

¹³ Omeko anao mbamin’izay tsy nangatahinao koa aza, dia harena amam-boninahitra, hany ka tsy hisy toa anao na iza na iza amin’ny mpanjaka mandritra ny andronao rehetra.

¹⁴ Ary raha mandeha amin’ny lalako ianao, ka mitandrina ny didy aman-dalàko toy ny nandehanan’i Davida rainao, dia hohalavaiko ny andronao.»

¹⁵ Nahatsiaro i Salômôna ary nahalala fa nofy izany. Ary nony tafaverina tany Jerosalema izy, dia nitoetra teo anatrehan’ny Fiaran’ny Faneken’i Iaveh, ka nanatitra sorona dorana sy sorom-pihavanana ary nanao fanasana ho an’ny mpanompony rehetra.

Fitsaràn’i Salômôna

¹⁶ Tamin’izay dia nisy vehivavy ratsy fiaina anankiroa, tonga tao amin’ny mpanjaka ka nitoetra teo anatrehany.

¹⁷ Hoy ny iray tamin’izy ireo: «Mitaraina aminao aho tompoko, fa niray trano izaho sy ravehivavy ity, ary teraka teo anilany tao an-trano aho.

¹⁸ Nony afaka hateloana ny niterahako, dia mba teraka koa ravehivavy io. Niara-nonina izahay, ary tsy nisy olon-kafa niaraka taminay tao an-trano; fa izahay roa vavy ihany no tao an-trano.

¹⁹ Maty tamin’ny alina ny zana-dravehivavy io, fa voatsindriny tao am-pandriana.

²⁰ Ka nony nisasaka ny alina, niarina izy, nalainy ny zanako teo anilako, raha ilay mbola natory iny ny ankizy vavinao, ka io no nampandriny teo an-tratrany, fa ny zanany efa maty no nampandriny teo an-tratrako.

²¹ Nony niarina aho tamin’ny maraina hampinono ny zanako, dia indro fa maty izy. Nodinihiko tsara anefa ity izy nony maraina, ka hitako fa tsy ilay zanako naterako akory.»

²² Hoy ilay vehivavy anankiray: «Tsia fa ny zanako naterako no velona, ary ny zanakao no maty.» Fa namaly ity anankiray nanao hoe: «Tsy izany velively, fa ny zanakao no maty, ary ny zanako no velona.» Dia nifanditra toy izany teo anatrehan’ny mpanjaka izy ireo.

²³ Hoy ny mpanjaka, nanao hoe: «Ny iray manao hoe: Ny zanakao no velona, ary ny zanakao no maty. Ny iray kosa manao hoe: Tsy izany velively, fa ny zanakao no maty, ary ny zanako no velona!»

²⁴ Ary hoy ny mpanjaka: «Itondray sabatra aho.» Dia nitondrana sabatra teo anatrehany ny mpanjaka, ka hoy ny mpanjaka:

²⁵ «Sasaho ny zaza velona, ka ny ilany anankiray omeo an’ity, ary ny anankiray an’itsy.»

²⁶ Niteny tamin’izay ity vehivavy tompon’ny zaza velona; fa nahatsiaro mangoraka ny fony noho ny amin’ny zaza, ka hoy izy tamin’ny mpanjaka: «Tompokolahy ô, omeo azy re ny zaza velona; fa aza dia vonoina!» Fa hoy kosa ity anankiray: «Aoka tsy ho ahy, tsy ho anao, fa zarao.»

²⁷ Dia namaly ny mpanjaka nanao hoe: «Omeo an’ity ny zaza velona fa aza vonoina; fa ity no reniny.»

²⁸ Nandre ny fitsarana navoakan’ny mpanjaka i Israely rehetra, ka natahotra ny mpanjaka ny olona, satria hitany fa misy fahendren’Andriamanitra ao aminy, mba hitsarany marina.