1Makabeo 13 - Baiboly Katolika

5. I SIMONA TONGA MPISOROM-BE SY MPIFEHY NY JODY (142-134 talohan’i Jesoa Kristy) Nitondra ny fahefana i Simôna

¹ Ren’i Simôna fa namory tafika lehibe i Trifôna hananika ny tanin’i Jodà, sy handrava azy.

² Nony hitany fa raiki-tahotra sy nivadi-po ny vahoaka, dia niakatra tany Jerosalema izy, niantso ny vahoaka hivory,

³ sy namporisika azy, nanao hoe: «Fantatrareo izay rehetra efa nataon’ireo rahalahiko, sy izaho koa mbamin’ny fianakavian-draiko rehetra, mba hiaro ny lalàna amam-pivavahantsika, ary ny ady notohananay mbamin’ny fahoriana niaretanay.

⁴ Fa izany no nahafatesan’ireo rahalahiko rehetra ho an’i Israely, ary izaho no hany sisa.

⁵ Koa ankehitriny, sanatria ahy izay hitsitsy ny aiko na oviana na oviana amin’ny androm-pahoriana, satria tsy mihoatra noho ny rahalahiko aho.

⁶ Fa ny tiako dia ny hamaly ny ratsy atao amin’ny fireneko, ny fitoerana masina, ny vady aman-janatsika, satria tafakambana handrava antsika noho ny fialonana ny firenena rehetra.»

⁷ Nirehitra ny fon’ny vahoaka, nony nandre izany teny izany,

⁸ ka namaly tamim-pihobiana izy nanao hoe: «Ianao no lehibenay, dimbin’i Jodasy sy i Jônatasy rahalahinao.

⁹ Tariho izahay amin’ny ady, fa hotovinay avokoa izay holazainao.»

¹⁰ Dia novorin’i Simôna avokoa ny lehilahy mpiady, nohafainganiny ny famitana ny mandan’i Jerosalema ary nohamafisiny io tanàna io, eny amin’ny manodidina azy rehetra.

¹¹ Niaraka tamin’izany, nalefany ho any Jôpe i Jônatasy zanak’i Absalôma, nitondra miaramila betsaka, ka noroahin’io ny mponina tao, dia izy no nitoetra tao an-tanàna.

Voatosik’i Simôna hiala an’i Jodea i Trifôna

¹² Niala tao Ptôlemaisa i Trifôna nitondra tafika lehibe hananika ny tanin’i Jodà; nentiny mifatotra koa i Jônatasy niaraka taminy.

¹³ I Simôna kosa niorin-toby tao Hadidà, tandrifin’ny tany lemaka.

¹⁴ Nony ren’i Trifôna fa hoe i Simôna no nandray ny fanapahana, nisolo an’i Jônatasy rahalahiny, sady efa nivonon-kiady, dia nandefa iraka ho any aminy izy hilaza hoe:

¹⁵ «Noho ny vola tsy maintsy aloan’i Jônatasy rahalahinao, amin’ny firaketan’ny mpanjaka, avy amin’ny raharaha nataony, no itananay azy mifatotra.

¹⁶ Koa mandefasa talenta volafotsy 100, mbamin’ny zanany roa lahy mbola kely koa, hatao antoka mba tsy hivadihany hamely anay, rehefa afaka, dia halefanay izy ho afaka.»

¹⁷ Fantatr’i Simôna fa ny hamitahany azy no nitenenan’ireo iraka ireo taminy toy izany, nefa nalefany ihany ny vola mbamin’ireo zaza roa lahy, mba tsy hihatra aminy ny fankahalana lehibe avy amin’ny vahoakan’i Israely, izay nety nilaza hoe:

¹⁸ «Ny tsy nandefasan’i Simôna ny talenta volafotsy 100 sy ireo zaza roa, no nahafaty an’i Jônatasy.»

¹⁹ Koa nalefany ireo zaza sy ny talenta volafotsy 100, kanjo dia nivadi-teny tokoa i Trifôna, fa tsy nandefa an’i Jônatasy.

²⁰ Nanaraka izany, nandroso hanosy sy hanimba ny tany i Trifôna, nisafelika izy nihazo ny lalan’i Adôrà; notanahin’i Simôna sy ny tafiny anefa izy, na taiza na taiza nalehany.

²¹ Nandefa iraka ho any amin’i Trifôna ny olona tao amin’ny trano mimanda, tao Jerosalema, nangataka azy ho tonga faingana hihazo any an’efitra, hitondra hanina ho azy.

²² Dia nandahatra ny mpitaingin-tsoavaliny rehetra i Trifôna hahatongavany ny alin’iny ihany; kanjo latsaka be dia be ny oram-panala, ary tsy afa-ko tonga tao Jerosalema izy, noho ny oram-panala; ka lasa izy nankany Galaada.

²³ Nony mby teo akaikin’i Baskama izy, novonoiny i Jônatasy dia nalevina tamin’izany tany izany io.

²⁴ Niala teo i Trifôna dia nody ho any amin’ny taniny.

Ny nandevenana an’i Jônatasy tao amin’ny fasan’ny mahery fo naorin’i Simôna

²⁵ Naniraka olona i Simôna haka ny taolan’i Jônatasy rahalahiny, dia nandevina azy tao Modìna tanànan-drazany.

²⁶ Nisaona azy fatratra i Israely, ary narahiny andro maro no nitomaniany azy.

²⁷ Nanorenan’i Simôna rafi-bato avo tsara mba ho tazan-davitra, teo ambonin’ny fasan-drainy aman-drahalahiny, nataony tamin’ny vato voalama eo anoloany sy any ivohony.

²⁸ Dia piramida fito mifanatrika no nasainy natsangana teo ambony, ho an-drainy aman-dreniny sy ho azy efa-dahy rahalahiny.

²⁹ Nasainy nasiana haingo sy nohodidinina andry avo, notaingenana fiadiana, ho fahatsiarovana mandrakizay, ary teo anilan’ny fiadiana nasiany sambo voasokitra natao tazan’izay rehetra miantsambo eny amin’ny ranomasina.

³⁰ Toy izany ny fasana nasain’i Simôna natsangana tao Modìna izay mbola ao mandrak’androany.

Fanasoavan’i Demetriosa faha-2 an’i Simôna

³¹ Nanaovan’i Trifôna hafetsena koa indray i Antiôkosy, mpanjaka tanora, ka novonoiny.

³² Dia izy no nanjaka nandimby azy, sy nitondra ny satro-piandrianan’ny mpanjakan’i Asia, ary nampidi-doza lehibe maro tamin’ny tany.

³³ Naorin’i Simôna indray ireo trano mimanda tany Jodea, nasiany tilikambo avo, manda avo, vavahady misy hidiny, sady nametrahany hanina fitahiry.

³⁴ Nifidy olona koa i Simôna nirahiny ho any amin’i Demetriosa mpanjaka, hangataka fanafahana ho an’i Jodea, satria raharahan-tontakely avokoa ny nataon’i Trifôna.

³⁵ Nasain’i Demetriosa mpanjaka nomena valy mifanaraka amin’izany izy, ka izao no taratasy nosoratany ho azy:

³⁶ «I Demetriosa mpanjaka, manoratra ho an’i Simôna mpisorona lehibe sady sakaizan’ny mpanjaka, sy ho an’ny loholona amam-pirenen’ny Jody: Arahaba!

³⁷ Voarainay ny satrok’andriana volamena sy ny palma nampitondrainareo, ka vonona izahay hanao fanekem-pihavanana tanteraka aminareo sy hanoratra amin’ny mpanao raharaham-panjakana hanome fanafahana samihafa anareo.

³⁸ Izay rehetra efa voatapakay ny aminareo aloha dia tsy miova, ny trano mimanda naorinareo dia aoka ho anareo.

³⁹ Avelanay avokoa ny tsy efanareo taloha sy izay hadisoanareo hatramin’izao andro izao; toy izany koa izay hasin’andriana tsy maintsy aloanareo, ary raha nisy hetra hafa nalaina tao Jerosalema, dia aza alaina intsony izany.

⁴⁰ Raha misy aminareo mazoto hilatsa-tenany ho isan’ny miaramila mpiambina ny tenanay, aoka izy hilatsaka ary aoka hihavana isika.»

⁴¹ Tamin’ny taona faha-170 i Israely afaka tamin’ny jiogan’ny firenena,

⁴² ary ny vahoakan’i Israely nanomboka nanoratra tamin’ny soratra amam-panekena hoe: «Tamin’ny taona voalohany nanapahan’i Simôna mpisorona lehibe, be fiamboniana, sy mpanapaka ny Jody.»

Ny nakan’i Simôna an’i Gazà

⁴³ Tamin’izany andro izany i Simôna nandroso hamely an’i Gazà; nasainy nosaronan’ny miaramila io, dia nanangana tilikambo fiadiana izy nasainy hamelezana ny tanàna, ka izany no nahabangàny ny tilikambo anankiray, dia lasany io.

⁴⁴ Nirotsahan’ireo tao amin’ny tilikambo fiadiana ny tanàna, ka loza ny hatairana vokatr’izany.

⁴⁵ Niakatra teny ambony manda ny mponina, nomban’ny vady aman-janany, manao fitafiana rovitra, mandefa feo fitarainana mafy, mangataka an’i Simôna hanao raharaham-pihavanana aminy, nanao hoe:

⁴⁶ «Aza dia mitondra anay araka ny haratsiam-panahinay, fa araka ny indrafonao.»

⁴⁷ Nety nifonan’ireo ihany i Simôna ka tsy nasiany intsony, nefa noroahiny ny mponina tao an-tanàna, nodioviny ny trano nisy sampy, dia niakatra ny tanàna tamin-kira fiderana amam-pisaorana izy.

⁴⁸ Nony voaesony avokoa ny loto tao an-tanàna, dia nametrahany olona mpankatò ny lalàna tao, dia nohamafisiny ary nanorenany trano ho azy koa.

Ny nahazoan’i Simôna ny trano mimandan’i Jerosalema

⁴⁹ Ireo olona tao amin’ny trano mimandan’i Jerosalema anefa tsy nahazo nivoaka na nandeha tamin’ny tany, na hividy na hivarotra, ka voan’ny mosary mafy, ary maro be no matin’ny hanoanana.

⁵⁰ Niantso mafy izy nangataka an’i Simôna hanao raharaham-pihavanana aminy; dia nekeny izany; fa noroahiny hiala tao izy ary nodioviny ho afaka amin’ny loto rehetra ny trano mimanda.

⁵¹ Nony tamin’ny andro faha-23n’ny volana faharoa, taona faha-171 izy, niakatra tao tamin-kira fiderana, sampan-drofia, valiha, kipantsona, harpa, nanao hira amam-piderana, fa rava ny fahavaloben’i Israely.

⁵² Nodidiany hankalazaina isan-taona izany andro fifaliana izany.

⁵³ Nohamafisiny ny tendrombohitry ny tempoly, izay eo anilan’ny trano mimanda, dia nonina teo izy sy ny momba azy.

⁵⁴ Ary hitan’i Simôna fa nitsangana ho lehilahy be herim-po i Joany zanany; koa dia natolony azy ny fifehezana ny miaramila rehetra, ary i Gazàra no nataony fonenany.