103 Andininy Baiboly momba ny lainga

Aza mieritreritra hoe tsy misy vokany ny lainga na hoe kely fotsiny. Eo anatrehan’Andriamanitra dia ratsy ny lainga ary mitondra vokany mangidy ho an’izay manao azy, indrindra rehefa tratra. Aza mandainga mba handosirana andraikitra na mba hampifaly olona, satria ny lainga dia mahatonga anao ho olona tsy azo itokisana.

Rehefa mandainga ianao dia fantatrao tsara izany. Raha tsy mahatsiaro ho meloka ny fieritreretanao dia midika izany fa very ny fahatahoranao an’Andriamanitra ary efa zatra ny lainga ianao. Raha afaka mijery olona mivantana ianao sady mandainga aminy dia midika izany fa efa lalan-diso no alefanao, tsy noho ny ataonao amin’ilay olona fotsiny fa koa noho ianao tsy mirao intsony izay fomba fijerin’Andriamanitra anao. Rehefa lasa mpandainga ny olona iray dia lasa olona tsy mifakazaho sy mangatsiaka am-po.

Na mieritreritra aza ianao amin’ny voalohany fa tsy dia ratsy loatra ny mandainga indray mandeha, dia tsarovy fa rehefa mamerina izany ianao dia toy ny manokatra varavarana. Rehefa tonga saina ianao dia efa tara loatra, tsy afaka mijanona intsony ary efa nisy elanelana niforona. Ny lainga dia mety hampisaraka anao amin’Andriamanitra ary hampatsiahy anao namana sy fifandraisana sarobidy. Ny mpandainga dia mamitaka ny tenany ihany, very fanajana, dera ary fitokisana.

Koa satria fantatrao izao rehetra izao dia tandremo ny teny aloaky ny vavanao ary aza manaiky ho andevon’ny fanahy ratsy izay te-hampandainga anao. Ny lainga dia lasa fandrika izay tsy ahafahanao afa-miala raha tsy amin’ny alalan’ny fiaikena ny fahotanao amin’i Kristy, ny fialàna amin’ny ratsy ary ny fitandremana ny fo ho madio mandrakariva. Ny lainga dia mampanalavitra anao amin’Andriamanitra, koa aza manaiky hiaina tsy eo anatrehany. Mbola misy fotoana hanitsiana ny lalanao sy hanao ny tsara.

Fa any ivelany ny alika, ny mpanao ody ratsy, ny mpijangajanga, ny mpamono olona, ny mpanompo sampy ary izay rehetra tia lainga sady mandainga.

Aza mifandainga ianareo, fa efa narianareo ny maha olona taloha mbamin’ny asany;

Ny lainga dia halan’ny marina, fa manao izay maharikoriko sy mahamenatra ny ratsy fanahy.

Halako ny lainga ka ataoko ho fahavetavetana; ny lalànanao no tiako.

Ny vavolombelona mandainga dia tsy ho afa-tsiny ary tsy ho afa-maina izay mamoaka lainga.

Aza mety ho vavolombelona mandainga hanameloka ny namanao.

Fa ny osa, ny tsy mino, ny vetaveta, ny mpamono olona, ny mpijangajanga, ny mpanao ody ratsy, ny mpanompo sampy ary ny mpandainga rehetra dia hanana ny anjarany ao anatin’ny farihy mirehitra afo sy solifara. Izany no fahafatesana faharoa.

Hoy anefa i Petera: Ry Ananiasy, nahoana i Satana no nameno ny fonao handainga amin’ny Fanahy Masina ka hanafina ny ampahan’ny vola vidin’ny tany?

ny mpijangajanga, ny sodomita, ny mpivarotra olona, ny mpandainga, ny mpanao fianianana mandainga, ary na inona na inona manohitra ny fampianarana tsy misy kilema,

Ny molotra marina dia tafaorina ho mandrakizay, fa ny lela mandainga dia indray mipy maso monja.

Tsy mba hitoetra ao anatin’ny tranoko izay manao fitaka. Tsy mba hijanona eo anoloan’ny masoko izay milaza lainga.

Tsy mba mandainga ny vavolombelona mahatoky, fa mamoaka lainga kosa ny vavolombelona tsy mahatoky.

Tsy mendrika ny adala ny manao teny jadona ary vao mainka tsy tokony ho an’ny olo-manankaja ny molotra mandainga.

Zavatra enina no halan’NY TOMPO, eny, fito no fahavetavetana eo anatrehany: Ny fijery mianjonanjona, ny lela fandainga, ny tanana mandatsaka ny ran’ny tsy manan-tsiny, ny fo mamorona sain-dratsy, ny tongotra malaky mihazakazaka hanao ratsy, ny vavolombelona mandainga izay milaza lainga ary ny mamafy ady eo amin’ny mpirahalahy.

Tsy hanao heloka na handainga intsony ny sisa amin’ny Israely. Tsy hisy lela mamitaka eo am-bavany fa ho afaka mihinana sy mandry izy ka tsy hisy hanaitaitra azy.

ary raha hadinin’ny mpitsara mafy izy ireo ka hitany fa vavolombelona mandainga ilay miampanga ny namany dia araka izay nokasainy hatao amin’ny namany no hataonareo aminy; fa hofongoranao tsy ho eo aminao ny fanao ratsy.

Fahavetavetana eo imason’NY TOMPO ny molotra mandainga, fa izay manao ny marina no ankasitrahany.

Noho izany dia esory ny lainga ka samia milaza ny marina amin’ny namany avy ianareo rehetra satria samy momba ny tenan’ny namantsika avokoa isika.

«Fasana misokatra ny tendany; ny lelany no anaovany fitaka» (Sal 5.9). «Ny poizin’ny menarana no ao ambanin’ny molony» (Sal 140.3); «Feno ozona sy teny mangidy ny vavany» (Sal 10.7);

Ianareo avy tamin’ny devoly rainareo, koa izay sitraky ny rainareo no tianareo hatao. Izy dia mpamono olona hatramin’ny taloha, ary tsy nitoetra tamin’ny marina satria tsy misy marina aminy. Raha mandainga izy dia ny azy no lazainy satria mpandainga izy sady rain’ny lainga.

«Fa na iza na iza maniry fiainana sy ta hahita andro soa dia aoka izy hiaro ny lelany amin’ny ratsy ary ny molony mba tsy hiteny fitaka.

Loza no foronin’ny lelanao tahaka ny hareza maranitra, ry mpanao fitaka! Tia ny ratsy noho ny tsara ianao ary ny lainga noho ny miteny ny marina. Fiatoana. Ny teny mandripaka rehetra no tianao, ry lela mamitaka.

Izao no zavatra hataonareo: Samia miteny marina amin’ny namany avy ianareo; mitsarà marina, eny, mitsarà hahatonga fiadanana ao am-bavahadinareo;

Fa raha misy fialonana mirehitra sy fiheveran-tena ho zavatra ao am-ponareo dia aza mirehareha na mandainga manohitra ny marina. Izany fahendrena izany dia tsy ilay avy any ambony fa araka ny etỳ an-tany ihany, araka ny nofo, araka ny demonia.

Izay mitahiry lolompo dia manana molotra mandainga ary izay mampiely endrikendrika dia adala.

Haringanao ny mpiteny lainga. Ataon’NY TOMPO ho zava-betaveta ny olona mpandatsa-dra sy mpamitaka.

Aza manangan-tsaho foana. Aza mifandray tanana amin’ny ratsy fanahy ho vavolombelona mampidi-doza.

feno ny tsy fahamarinana rehetra, ny faharatsiana, ny fitiavan-karena ary ny lolompo izy, feno fialonana, vonoan’olona, fifandirana, fitaka, otri-po; mpanendrikendrika,

Fa avy amin’ny fo no ivoahan’ny sain-dratsy, dia ny vonoan’olona, ny fakàna vadin’olona, ny fijangajangana, ny halatra, ny fiampangana lainga, ny fitenenan-dratsy;

Ampanalaviro ahy ny zava-poana sy ny lainga; aza manome ahy fahantrana na harena; fahano aho amin’izay anjara hanina sahaza ho ahy,

Izay milaza hoe: Fantatro Izy, nefa tsy mitandrina ny didiny, dia mpandainga, ary ny marina dia tsy ao anatiny.

Hoy rainy: Tonga teo ny rahalahinao nisandoka ka nahalasa ny tsodranonao.

TOMPO ô, vonjeo ny fanahiko amin’ny molotra mandainga; eny, amin’ny lela mamitaka.

Aza mamaly ratsy na amin’iza na amin’iza. Miezaha hanao izay mahamendrika eo imason’ny olona rehetra.

Aza manao fiampangana tsy marim-pototra amin’ny namanao; moa hamitaka amin’ny molotrao va ianao?

Aza manonona foana ny anaran’NY TOMPO Andriamanitrao, fa tsy hataon’NY TOMPO ho tsy manan-tsiny izay manonona foana ny anarany.

Mivily lalana hatrany am-bohoka ny ratsy fanahy; mania hatrany an-kibo izy ka miteny lainga.

Fa ny haben’ny fisasarana no mahatonga ny nofinofy, ary ny haben’ny teny no isehoan’ny rediredin’ny adala.

Ny fahazoana harena amin’ny lela mandainga dia fofonaina mihelina ho an’izay mitady fahafatesana.

Ary ireo lehiben’ny mpisorona mbamin’ny Sinedriona rehetra dia nitady teny hoentiny miampanga lainga an’i Jesosy mba hamonoany Azy; Ary nony tany Betania, tao an-tranon’i Simona boka, Jesosy, nefa tsy nahita izy ireo, na dia maro aza ny vavolombelona mandainga tonga teo. Ary nony farany dia nisy roa lahy tonga teo, izay niteny hoe:

Esory amiko ny lalan’ny lainga ka ny lalànanao no anasoavy ahy.

Langilangy sy sabatra ary zana-tsipìka maranitra ny olona izay mitsangana ho vavolombelona mandainga hanameloka ny namany.

Fa efa nolavinay ny zavatra takona mahamenatra ka tsy mandeha amin’ny hafetsena ratsy, na manatsatso ny tenin’Andriamanitra izahay; fa amin’ny fanehoana ny marina no ideranay tena amin’ny fieritreretan’ny olona rehetra eo imason’Andriamanitra.

Hitandrina ny lalana marina aho. Rahoviana no ho tonga atỳ amiko Ianao? Handeha amin’ny fahitsian’ny foko ao anatin’ny tranoko aho. Tsy hampitoetra zava-dratsy eo anoloan’ny masoko aho; halako ny fanaon’ny mpivadika, tsy ho azon’izany aho.

Moa ianao izay mampianatra ny sasany, tsy mba mampianatra ny tenanao koa va ianao? Ianao izay mitory hoe: Aza mangalatra, mba mangalatra ihany va ianao?

Ny fahitsian’ny mahitsy no mitari-dalana azy, fa ny faharatsian’ny mpivadika no mahatonga faharinganana amin’ny tenany.

Fa ankehitriny kosa dia esory koa ireto rehetra ireto: Fahatezerana, firehetana, lolompo, fitenenan-dratsy, teny mahamenatra aloaky ny vavanareo.

Aza mety hofitahina ianareo; Andriamanitra tsy azo vazivazina, fa izay afafin’ny olona no hojinjainy.

Ary araka izay tianareo hataon’ny olona aminareo no mba ataovy aminy kosa.

amin’ny fihatsarambelatsihin’ny mpilaza lainga izay voapetaky ny vy mahamay ny fieritreretany.

Aza mety fitahin’olona amin’ny teny foana ianareo fa izany zavatra izany no mahatonga ny fahatezeran’Andriamanitra amin’ny olona tsy mankatò.

Fa NY TOMPO tia rariny sady tsy hahafoy ny olony masina. Harovana mandrakizay ireo; fa ny taranaky ny ratsy fanahy kosa dia hofongorana.

Ary lazaiko aminareo fa hampamoahina ny olona amin’ny andro fitsarana noho ny amin’ny teny rehetra tsy misy antony izay nataony.

Ny mpanao ratsy dia manongilan-tsofina amin’ny molotra mandainga ary ny mpandainga mihaino ny lela mampidi-doza.

dia arovy amin’ny ratsy ny lelanao ary aoka ny molotrao tsy hiteny fitaka.

Raha hoy isika: Manana fiombonana Aminy isika kanefa mandeha amin’ny maizina, dia mandainga isika ka tsy manao ny marina.

Fa aseho avy any an-danitra ny fahatezeran’Andriamanitra amin’ny faharatsiana rehetra sy ny tsy fahamarinan’ny olona izay mangeja ny marina amin’ny tsy fahamarinana;

Raha misy mihevi-tena ho mpivavaka, nefa tsy mahafehy ny lelany fa mamitaka ny fony, dia zava-poana ny fivavahan’izany olona izany.

Raha tratra mamaky trano ny mpangalatra ka vonoina ho faty dia tsy hisy valin-dra amin’izany;

Raha mihaino lainga ny mpanapaka dia ho ratsy fanahy ny mpanompony rehetra.

Izay mandeha tsy misy tsiny ary manao izay mahitsy sady misaintsaina ny marina ao am-pony. Tsy manendrikendrika amin’ny lelany izy sady tsy manisy ratsy ny sakaizany no tsy manao izay hahafa-baraka ny namany.

Rehefa hitako anefa fa tsy nandeha mahitsy araka ny fahamarinan’ny Filazantsara ireo dia hoy aho tamin’i Kefasy, teo anatrehan’ny olona rehetra: Raha ianao izay tena Jiosy aza no manao tahaka ny fanaon’ny Jentilisa fa tsy tahaka ny fanaon’ny Jiosy, nahoana moa ny Jentilisa no terenao hanao tahaka ny fanaon’ny Jiosy?

Koa esory ny lolompo rehetra, ny fitaka rehetra, ny fihatsarambelatsihy, ny fialonana ary ny fanendrikendrehana rehetra,

«Feno ozona sy teny mangidy ny vavany» (Sal 10.7);

ny vavolombelona mandainga izay milaza lainga ary ny mamafy ady eo amin’ny mpirahalahy.

Tsy hampitoetra zava-dratsy eo anoloan’ny masoko aho; halako ny fanaon’ny mpivadika, tsy ho azon’izany aho.

Fikomiana sy fandavana NY TOMPO, fialana amin’ny fanarahana an’Andriamanitray, teny mampahory sy fikomiana, famoronana sy famoahana teny lainga avy ao am-po.

Koa samy hotsaraiko araka ny lalanareo avy ianareo, ry taranak’Israely, hoy NY TOMPO Andriamanitra. Mitodiha ka mibebaha amin’ny fahadisoanareo rehetra, dia tsy ho tonga fahatafintohinana mahameloka anareo intsony izany.

aoka hohazonintsika mafy ny fanekena ny fanantenana mba tsy hihozongozonany, satria mahatoky ilay nanao ny teny fikasana;

Izay manafina ny fahotany dia tsy hambinina, fa izay mitsotra ka mahafoy azy no hahazo famindrampo.

Moa ny tsy fitenenana va no ataonareo ho filazana ny marina? Mitsara amin’ny fahitsiana va ianareo, ry zanak’olombelona? Hifaly ny marina raha mahita ny famaliana; hanasa ny tongony amin’ny ran’ny ratsy fanahy izy. Dia hiteny ny olona hoe: Misy valisoa tokoa ho an’ny marina; Misy tokoa Andriamanitra izay mitsara etỳ ambonin’ny tany. Tsy izany, fa minia mamorona tsy fahamarinana ianareo. Ny herisetra hataonareo eo amin’ny tany no lanjainareo amin’ny mizana.

Fa aoka ny teninareo ho Eny, rehefa eny; Tsia, rehefa tsia; fa izay mihoatra noho izany dia avy amin’ilay ratsy.

Kanefa namitaka Azy tamin’ny vavany ireo ary tamin’ny lelany no nandaingany Taminy.

ny madio no isehoanao ho madio; ary ny mpiolakolaka kosa no isehoanao ho miolikolika.

Milaza ny marina ao amin’i Kristy aho fa tsy mandainga, sady vavolombelona miaraka amiko ao amin’ny Fanahy Masina koa ny fieritreretako:

Tsy ho afa-tsiny ny vavolombelona mandainga ary ho levona ny miteny lainga.

tsy mifaly amin’ny tsy fahamarinana fa miara-mifaly amin’ny fahamarinana kosa,

Sambatra ny madio am-po, fa izy no hahita an’Andriamanitra.

Izay manome valinteny tsara dia manoroka ny molotra.

Raha toa ka nankasitraka ota tao am-poko aho dia tsy mba ho nihaino ny Tompo;

Anaka, aoka tsy ho tia amin’ny teny na amin’ny lela isika, fa amin’ny asa sy amin’ny marina.

Manalavira izay teny lainga, ary aza mamono ny tsy manan-tsiny sy izay marina ianao; fa tsy hanamarina ny meloka Aho.

Ny mason’NY TOMPO dia miaro ny fahalalana, fa ny tenin’ny mpivadika asafotofotony.

Aoka ny fitiavana ho amin’ny tsy fihatsarambelatsihy. Mankahalà ny ratsy; mifikira amin’ny tsara.

Toy ny rahona sy ny rivotra tsy misy orana ny olona izay mirehaka mampanantena fanomezana tsy misy akory.

Mitandrema ianareo, fandrao ho voafitaky ny mpaminany sandoka izay mankeo aminareo amin’ny fitafian’ny ondry, nefa ao anatiny izy dia amboadia ta hamiravira.

«Fa na iza na iza maniry fiainana sy ta hahita andro soa dia aoka izy hiaro ny lelany amin’ny ratsy ary ny molony mba tsy hiteny fitaka. Ary aoka izy hiala amin’ny ratsy ka hanao soa; aoka izy hitady fihavanana sy hikatsaka azy.

ary aoka isika hifampandinika hampandroso ny fitiavana sy ny asa tsara.

Aza atao indray manakipaka amin’ny ratsy fanahy sy ny mpanao heloka aho fa ireny dia milaza fihavanana amin’ny namany, kanjo ratsy no ao am-pony.

Izay mandahatra aloha no toa marina, fa nony avy kosa ny an-daniny dia mitaky porofo aminy.

Aoka isika tsy hieboebo foana ka hifampihantsy sy hifampialona.

Hitandrina ny lalana marina aho. Rahoviana no ho tonga atỳ amiko Ianao? Handeha amin’ny fahitsian’ny foko ao anatin’ny tranoko aho.

Milaza ny marina ao amin’i Kristy aho fa tsy mandainga, sady vavolombelona miaraka amiko ao amin’ny Fanahy Masina koa ny fieritreretako: Ary tsy izany ihany fa i Rebeka koa dia nanana anaka tamin’ny lehilahy iray, dia tamin’Isaka razantsika; fa fony tsy mbola teraka akory ireo zaza ireo, ary tsy mbola nanao tsara na ratsy, dia nolazaina tamin-dRavehivavy hoe: «Hanompo ny zandriny ny zokiny» (Gen 25.23), mba hitoeran’ny fikasan’Andriamanitra, araka ny fifidianany, tsy avy amin’ny asa, fa avy amin’Izay miantso, sy araka ny voasoratra hoe: «I Jakoba no tiako fa i Esao kosa dia halako» (Mal 1.2-3). Inona ary no holazaintsika? Misy tsy fahamarinana va ao amin’Andriamanitra? Sanatria izany! Fa hoy Izy tamin’i Mosesy: «Hiantra izay hiantrako Aho ary hamindra fo amin’izay hamindrako fo» (Eks 33.19). Koa tsy avy amin’izay maniry na avy amin’izay mihazakazaka izany, fa avy amin’Andriamanitra izay miantra. Fa hoy ny Soratra Masina ny amin’i Farao: «Izany no nanandratako anao mba hoentiko mampiseho ny heriko ary mba hanambarana ny anarako any amin’ny tany rehetra» (Eks 9.16). Koa izay tiany hamindrana fo no amindrany fo ary izay tiany hohamafisina fo no hamafisiny fo. Dia hilaza amiko ianao hoe: Koa nahoana ary Izy no manome tsiny ihany? Fa iza moa no afaka hanohitra ny sitrapony? Mafy ny alaheloko ka tsy mety mitsahatra ny fahorian’ny foko. Ry olona! Fa iza moa ianao no mamaly an’Andriamanitra? Izay zavatra novolavolaina va hilaza amin’Izay namolavola azy hoe: Nahoana Ianao no nanao ahy toy izao? Moa ny mpanefy vilany va tsy manam-pahefana amin’ny tanimanga ka ny vongany iray ihany no anaovany zavatra samihafa, ny iray dia hohajaina, ary ny iray kosa dia hatao tsinontsinona? Ary raha Andriamanitra izay ta haneho ny fahatezerany sy hampahafantatra ny heriny aza no be fahari-po ka nandefitra tamin’izay fanaky ny fahatezerana voavoatra hosimbana, mba hampahafantarany koa ny harenan’ny voninahiny amin’ny fanaky ny famindrampo izay namboariny rahateo ho amin’ny voninahitra, dia isika izay nantsoiny koa, tsy ny avy amin’ny Jiosy ihany fa ny avy amin’ny Jentilisa koa, araka izay lazainy ao amin’i Hosea hoe: «Hiantso ny tsy oloko hoe oloko Aho; ary ilay tsy malala hoe malala» (Hos 2.25); «Ary any amin’ny tany izay nilazana taminy hoe: Tsy oloko ianareo, any no hiantsoana azy hoe zanak’Andriamanitra velona» (Hos 2.1). Ary miantso mafy Isaia ny amin’ny Israely hoe: «Na dia toy ny fasika any amin’ny ranomasina aza ny isan’ny Zanak’Israely dia izay sisa ihany no hovonjena; fa hefain’NY TOMPO tanteraka sy haingana etỳ ambonin’ny tany ny teniny» (Isa 10.22-23); ary araka izay nambaran’Isaia mialoha hoe: «Raha tsy Andriamanitra, Tompon’izao rehetra izao, no namela taranaka ho antsika, dia efa tonga tahaka an’i Sodoma sy tahaka an’i Gomora isika» (Isa 1.9). Fa efa saika niriko ho voaozona ho afaka amin’i Kristy aza ny tenako noho ny rahalahiko, havako araka ny nofo,

Dia tonga maro ao aminao izy ka mipetraka eo anatrehanao toa oloko ary mahare ny teninao, nefa tsy mety mankatò azy; fa indro, teny mamy no lazain’ny vavany, nefa ny fony dia manaraka ny filan-karena.

Ny mahantra izay mandeha amin’ny fahitsiany dia tsara noho ny manankarena nefa mandeha amin’ny lalana miolikolika.

Tsy noho ny tsy ahafantaranareo ny marina no nanoratako taminareo, fa noho ny ahafantaranareo izany sy noho ny tsy fisian’ny lainga avy amin’ny marina.

Fa mananatra anareo aho, ry rahalahy, mba hitandremanareo ny amin’izay mahatonga ny fisarahana sy ny fahatafintohinana, tsy araka ny fampianarana efa nianaranareo; mialà amin’ireny olona ireny.

Aza matoky ny mpanapaka, na ny zanak’olombelona izay tsy mahavonjy.

Dia tahaka izany koa ianareo: Raha amin’ny eo ivelany dia miseho amin’ny olona ho marina, nefa ny ao anatinareo dia feno fihatsarambelatsihy sy tsy fankatoavan-dalàna.

Ny mizana mandainga dia fahavetavetana eo imason’NY TOMPO, fa ny vato marina no ankasitrahany.

Koa amin’izany, aza mitsara na inona na inona alohan’ny fotoana, dia ny fiavian’ny Tompo, izay hampiharihary ny zavatra takona ao amin’ny maizina ka hampiseho ny fikasan’ny fo; dia samy hahazo izay dera sahaza azy avy amin’Andriamanitra ny tsirairay.

TOMPO ô, iza no hitoetra ao amin’ny tabernakelinao? Iza no honina ao amin’ny tendrombohitrao masina? Izay mandeha tsy misy tsiny ary manao izay mahitsy sady misaintsaina ny marina ao am-pony.

Vavaka amin’Andriamanitra