اِلهام 5:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

² و من پُرزۆرێن پرێشتگے دیست که گۆن بُرزێن تئوارێا جار جنگا اَت: ”کئے اے مُهرانی پرۆشگ و تومارئے پَچ کنگئے لاهک اِنت؟“

اِلهام 5:2 Eitobir Enkop

اِلهام 5:5

بله چه کماشان یکّێا منا گوَشت: ”مگرێو، بچار یَهودائے کَبیلهئے شێر، داوودئے اۆبادگ سۆبێن بوتگ. آ، اے تومار و اِشیئے هپتێن مُهران پَچ کرتَ کنت.“

اِلهام 10:1

نون من دگه پُرواکێن پرێشتگے دیست که چه آسمانا اێر آیگا اَت. جمبری پۆشاکی گوَرا اَت، سرا سَنجے اێر اَتی، چِهرگی رۆچئے ڈئولا اَت و پادی آسی مِنُکئے پئیما اَتنت.

زَبور 103:20

او هُداوندئے پرێشتگان! شما، او زۆراوران که آییئے هبران برجاهَ دارێت و آییئے پرمانبرداریا کنێت! هُداوندا بنازێنێت.

اِلهام 18:21

پدا پُرواکێن پرێشتگێا، جنتری تائے کَدّێن مزنێن سِنگے چست کرت و دریایا دئور دات و گوَشتی: ”گۆن همے تْرندیا مزنێن شهر، بابِل جَهلاد دئور دئیگَ بیت و پدا هچبر شۆهاز کنگ بوتَ نکنت.

اِلهام 5:1

پدا من دیست که تَهتئے سرا نِشتگێنا کتابے، بزان تومارے راستێن دستا اِنت که پُشت و دێمی نبشته اَنت و هپت مُهر جتگ.