زَبور 66:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

² آییئے نامئے مزنیا نازێنێت و آییئے شان و شئوکتا ستا کنێت.

زَبور 66:2 Eitobir Enkop

اِلهام 5:13

آسمانا، زمینئے سرا، زمینئے چێرا و دریائے تۆکا، هرچے که آیانی تها هست، من اِشکت سجّهێن اَڈّ کرتگێن چیزّ گوَشگا اَتنت: ”ستا، اِزّت، شئوکت و زۆر، تَهتئے سرا نِشتگێنئے و گوَرانڈئے بات، اَبد تان اَبد.“

زَبور 107:22

شُگرگزاریئے کُربانیگ بکناتنت و گۆن شادمانیئے سئوتان آییئے کارانی کسّها بیاراتنت.

زَبور 107:15

هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنی‌آدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا

زَبور 106:2

کئے هُداوندئے پُرواکێن کارانی تئوسیپ و آییئے تمانێن ستا و سنایا کرتَ کنت؟

زَبور 79:9

او مئے رَکّێنۆکێن هُدا! مارا مَدَت کن، وتی نامئے شان و شئوکتئے سئوَبا، په وتی نامئیگی مارا برَکّێن و مئے گناهان ببَکش.

زَبور 72:18

هُداوندێن هُدایا ستا بات، اِسراییلئے هُدایا، اجبێن کارانی کنۆک تهنا هما اِنت.

زَبور 68:33

هماییا که آسمانان شَهسواریَ کنت، کوَهنێن آسمانان، هماییا که وتی آوازا بُرزَ کنت، تْرند و پُرواکێن آوازا.