زَبور 140:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ وتی زبانا چۆ مارا تێزَ کننت و گرّمارئے زهرِش لُنٹانی چێرا اِنت. اۆشت...

زَبور 140:3 Eitobir Enkop

زَبور 58:4

آیان زهرے مان اِنت چُش که مارئے زهرا، سْیَه‌مارێئے ڈئولا اَنت که گۆشی بستگ‌اَنت و

مَتّا 12:34

او سْیَه‌مارزادگان! شما که وت سِلّ و رَدکار اێت، چۆن شَرّێن هبر کرتَ کنێت؟ چێا که هرچے مردمئے دلا ببیت، هما چه آییئے دپا درَ کئیت.

زَبور 57:4

منی اَرواه شێرانی نیاما اِنت، آس بُن دئیۆکانی نیاما وپسان، هما مردمانی نیاما که دنتانِش تیر و نئیزه اَنت و زبانِش تێزێن زَهم.

پێدایش 3:13

گڑا هُداوندێن هُدایا گۆن جنێنا گوَشت: ”اے چِه کارے که تئو کرت؟“ جنێنا گوَشت: ”مارا منا رَد دات و من وارت.“

زَبور 59:7

بچار که چه دپا چے درَ کننت، زَهمِش دپا اِنت، گوَشنت: ”کَسّ اِشکنگا نه‌اِنت.“