زَبور 139:14 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁴ تئیی شُگرا گِران که من چۆ وَشّ و زێبا جۆڑ بوتگان، تئیی کار هئیران کنۆک اَنت، من اِشیا شرَّ زانان.

زَبور 139:14 Eitobir Enkop

زَبور 111:2

هُداوندئے کار مزن اَنت، هرکَسئے دلا که نِشتگ‌اَنت، آیانی سرا په شرّی پگرَ کننت.

زَبور 104:24

او هُداوند! تئیی کار چینکدر باز اَنت، تئو، اے سجّهێن په هکمت اڈّ کرتگ‌اَنت، زمین چه تئیی جۆڑ کرتگێنان پُرّ اِنت.

زَبور 40:5

او هُداوند، او منی هُدا! تئو په ما بازێن اَجَبێن کار و شئورے کرتگ، هچکَس تئیی مَٹّ بوتَ نکنت. اگن بلۆٹان تئیی کارانی بارئوا جار بجنان و هبر بکنان، همینچُک باز اَنت که چه هسابا در اَنت.

اِلهام 15:3

آیان هُدائے هِزمتکار موسّائے سئوت دپا اَت و گوَرانڈئے سئوت هم. گوَشگا اَتنت: ”تئیی کار مزن و هئیران کنۆک اَنت، او پُرواکێن هُداوندێن هُدا! تئیی راه په اَدل و راستی اَنت، او کئومانی بادشاه!

زَبور 92:6

اهمکَ نزانت و نادان سرپدَ نبیت.