زَبور 119:79 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷⁹ هرکَس که چه تئو تُرسیت دێم په من بیایات، هما مردم که تئیی پرمانان سرپدَ بنت.

زَبور 119:79 Eitobir Enkop

زَبور 119:74

هُداتُرس گۆن منی گِندگا شادمان باتنت، که من وتی اُمێت گۆن تئیی هبرا بستگ.

زَبور 142:7

منا چه کئیدا در کن که تئیی ناما بنازێنان. گڑا پهرێزکار منی چپّ و چاگردا مُچَّ بنت که تئو په من نێکیَ کنئے.

زَبور 119:63

من هما سجّهێنانی سنگت آن که تئیی تُرس آیانی دلا اِنت، هما مردمانی که تئیی رهبندانی رَندگیریا کننت.

زَبور 7:7

بِلّ که کئومانی رُمب تئیی گوَرا یکجاه بنت، چه بُرزا اِشانی سرا هاکمی بکن!