زَبور 119:156 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁵⁶ تئیی رهمت سکّ باز اَنت، او هُداوند! وتی شَریَتئے هسابا منا زندگ بدار.

زَبور 119:156 Eitobir Enkop

زَبور 86:15

بله تئو، او هُداوند، رهم کنۆک و مِهربانێن هُداے ائے، هِژم گرگا دێرَ کنئے و مِهر و وپایا سَررێچ ائے.

زَبور 86:13

که په من تئیی مِهر سکّ مزن اِنت، تئو منا چه جُهلانکیان رَکّێنتگ، چه مُردگانی جهانا.

زَبور 51:1

او هُدا! په وتی مِهرا بچار و منی سرا رهم کن! چه وتی بێکِساسێن رهمتان ناپرمانیانُن گار کن.

زَبور 86:5

تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و په آیان چه مِهرا سررێچ ائے که گۆن تئو پریاتَ کننت.

زَبور 119:25

من هاکان وپتگان، منا وتی لَبزئے هسابا زندگ بدار.