زَبور 119:153 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁵³ منی سکّی و سۆریان بچار و منی سرا رهم کن که تئیی شَریَتُن نشمُشتگ.

زَبور 119:153 Eitobir Enkop

زَبور 119:176

چۆ گارێن پسێا دَرپَدَر بوتگان. وتی هزمتکارا شۆهاز کن که من تئیی هُکم نشَمُشتگ‌اَنت.

زَبور 9:13

او هُداوند! منی سرا رهم کن، هما آزاران که چه دژمنانی دستا منا رسنت بچار، تئو که چه مرکئے دروازگان منا سرپرازَ کنئے،

زَبور 119:159

بچار تئیی رهبند منا چۆن دۆست اَنت، وتی مِهرئے هسابا منا زندگ بدار، او هُداوند!

زَبور 119:141

هرچُنت که من کم‌اَرزش و هکیرے آن، بله اَنگت تئیی رهبندانَ نشَمۆشان.

زَبور 119:16

چه تئیی هُکمان شادمانَ بان و تئیی هبرا نشمۆشان.

زَبور 25:19

منی دژمنان بچار که چینچُک باز اَنت و چه من چۆن په کَهر نپرتَ کننت.

زَبور 119:109

هرچُنت که مُدام مرکئے پنجگا آن، بله تئیی شَریَتا بێهئیالَ نکنان.

زَبور 119:98

تئیی هُکم منا چه منی دژمنان داناترَ کننت، که مدام گۆن من گۆن اَنت.