زَبور 116:2 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

² وتی دلگۆشی منی نێمگا ترّێنت. تان زندگ آن، گوانکیَ جنان.

زَبور 116:2 Eitobir Enkop

زَبور 40:1

گۆن سَبرے په هُداوندا ودارُن کرت، دێمی گۆن من ترّێنت و منی پریاتی اِشکت.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 4:6

په هچّ چیزّا پرێشان مبێت، بَسّ هر هالَت و جاوَرا، گۆن دْوا و دَزبندی و شُگرگزاریا وتی اَرزا په هُدایا سَر کنێت.

لوکا 18:1

ایسّایا په مریدان مِسالے آورت تان آیان سَرکِچ بدنت و پێش بداریت که هروهد دْوا بکننت و هچبر دلپرۆش و نااُمێت مبنت.

زَبور 31:2

وتی دلگۆشا گۆن من بدار و منا زوتّ برَکّێن. په من پناهئے تلارے بئے و په منی رَکّێنگا مُهرێن کلاتے.

زَبور 88:1

او هُداوند! او منی رَکّێنۆکێن هُدا! شپ و رۆچ تئیی بارگاها دْوا و پریاتَ کنان.

زَبور 28:6

هُداوندا ستا بات، چیا که منی پریات و زاریئے تئواری اِشکتگ.

زَبور 31:3

په راستی منی تلار و کلات ائے، په وتی نامئیگی منا راه سۆجَ دئیئے و رهشۆنیَ کنئے.