زَبور 101:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ مِهر و اَدلئے سئوتا جنان، ترا نازێنان، او هُداوند!

زَبور 101:1 Eitobir Enkop

زَبور 89:1

هُداوندئے مِهرا تان اَبدَ نازێنان چه وتی زبانا، تئیی وپاداریئے کِسّها سجّهێن نسلان سرَ کنان.

زَبور 145:7

تئیی مزنێن شَرّیانی کِسّهانَ کارنت و تئیی اَدلئے سئوتا جننت.

زَبور 51:14

او هُدا! او منی رَکّێنۆکێن هُدا! منا چه هۆن و کۆشئے گناها برَکّێن و زبانُن تئیی اَدل و راستیا نازێنیت.

زَبور 97:8

سَهیون اِشکُنت و شادهیَ کنت و یَهودیَهئے جنک گَل اَنت چه تئیی دادرسیا، او هُداوند!

پولُسئے کاگد په رومیان 11:22

نون هُدائے مهربانی و تْرندیا بچار، تْرندی په همایان اِنت که کپتگ‌اَنت و مهربانی په تئو اِنت، اگن آییئے مهربانیانی ساهگا بمانئے. اگن نه، تئو هم گُڈّگَ بئے.

زَبور 92:2

بامگواهان تئیی مِهر و شپان تئیی وپاداریئے جارئے جَنَگ،