لوکا 7:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ چێا که مئے کئومئے دۆزواه اِنت. مئے کَنیسَه هم هماییا اَڈّ کناێنتگ.“

لوکا 7:5 Eitobir Enkop

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:14

ما زانێن که چه مرکا گوَستگ و په زِندمانا رَستگێن، چێا که گۆن وتی براتان مِهرَ کنێن. هرکَس که مِهرَ نکنت، مرکئے ساهگا مانیت.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 5:6

چێا که ایسّا مَسیهئے راها سُنّت بئیگ و نبئیگئے مانا یَکّ اِنت، تهنا هما ایمانا مانا هست که چه مِهرئے راها وتا زاهِرَ کنت.

لوکا 7:4

آ یَهودی کماش ایسّائے کِرّا آتکنت، آییئے مِنّتِش گپت و گوَشتِش: ”اے پئوجی اَپسرَ کرزیت که تئو په آییا اے کارا بکنئے.

لوکا 7:6

ایسّا آیانی همراه بوت و شت. وهدے لۆگئے نزّیکّا رَستنت، پئوجی اَپسرا وتی لهتێن دۆست کاسِد کرت و په ایسّایا، کُلئوی رئوان دات: ”او هُداوند! وتا زهمتوار مکن. منَ نکرزان که تئو منی لۆگا بیائے و