لوکا 16:5 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵ آییا واهندئے وامدار یکّ یکّا وتی کِرّا لۆٹتنت. چه ائولی وامدارا جُستی گپت: ’ترا منی واهندئے چینچُک وام پِر اِنت؟‘

لوکا 16:5 Eitobir Enkop

مَتّا 18:24

وهدے هساب گِرگا لگّت، یکّ مردے آییئے دێما آورتِش که لکّانی لکّ وامدار اَت،

مَتّا 6:12

مئے گناه و رَدیان ببَکش، اَنچُش که ما وتی سجّهێن دئینکار بَکشتگ‌اَنت.

مَتّا 18:28

بله وهدے آ گُلام ڈنّا در آتک، وتی همکارێن گُلامی دیست که آییئے سد دینارئے وامدار اَت، دَستی گُٹّا سکّ داتنت و گوَشتی: ’منی وامان بدئے.‘

لوکا 16:4

بله هئو! انّون زانتُن چے بکنان. باید اِنت اَنچێن کارے بکنان که وهدے چِه کارا کَشّگَ بان، رَندا مردم منا وتی لۆگان بِلّنت.‘

لوکا 16:6

پَسّئوی دات: ’منا یکّ سَد کئیل زئیتونی رۆگن وام پِر اِنت.‘ هسابدارا گوَشت: ’بگر، اِش اِنت تئیی وامانی کَبز، زوتّ بنند و پنجاه کئیل بنبیس.‘