آکوب 4:16 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁶ بله نون چُش اِنت که په کِبرے پَهرَ کنێت. هر اے وڑێن پَهرے سِلّ اِنت.

آکوب 4:16 Eitobir Enkop

زَبور 52:7

”هئو! اِش اِنت آ کَس که هُدایی وتی کلات نکرت. تئوکَلی وتی بازێن مال و دئولتئے سرا بست و وتی برباد کنگا توانا بوت.“

اِلهام 18:7

همینچک که وتا شان و شئوکتی داتگ و ائیش و نۆشئے تها زِندی گْوازێنتگ، نون همینچک اَزابی بدئیێت، چێا که وتی دلا گوَشتگی: ’من مَلکهے آن و تَهتئے سرا نِشتگان، جنۆزامے نه‌آن و هچبر پُرسَ نگندان.‘

آکوب 3:14

بله اگن شمئے دلا تهلێن هَسَدّ و وتگَرَزی مان اِنت، گڑا پَهر مکنێت، درۆگ مبندێت و اے راستیا بمَنّێت.

زَبور 52:1

او پُرزۆرێن مرد! چیا بدیئے سرا پهرَ کنئے؟ هُدائے مِهر دایمی اِنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:16

چێا که دنیائے سجّهێن چیزّ، بزان جسمئے لۆٹ و واهگ، چمّئے لۆٹ و واهگ و مالئے کِبر و گُرور، چه پتا نئیاتکگ‌اَنت، چه دنیایا آتکگ‌اَنت.