Jisas i gonjoghawe iŋa, “Ŋgoreiye iya moŋana. Ko ya dage e ghemi, mbaŋa i menamenako ne hu thuwe Lolo Nariye, ne i yaku Loi Vurɨgheghe e une na i njama e ŋgalɨlɨko e buruburu.”
Mbaŋa ragagaithɨko na lenji randeviva, va inanji gheko thɨ njimbukikiya Jisas, thɨ ghamɨnogha ghembako i ragheghe na thɨ thuweŋgiya bigibigiko wolaghɨye iyava thɨ yomarako, thɨ mararu laghɨye na thɨŋa, “Mbema emunjoru iye Loi Nariye.”
Nyao raraitharɨ vambe thɨ rakaraŋgi weŋgiva gharɨgharɨ na thiya kula, thɨŋa, “Ghen Loi Nariya ghen!” Ko iyemaeŋge i ŋaebaruru wanaŋgi na i vakathaŋgi ma thɨ ndeutu mun, kaiwae va thɨ ghareghare iye Mesaiya.
Iya kaiwae ŋgoroŋga gharerenuwaŋa loloke iya Loi va i tuthike na i vabobomaŋa amalaghɨniye kaiwae na i variye e yambaneke? Buda kaiwae hu dage e ghino na huŋava ya utuvatharɨ weya Loi kaiwae yaŋa, ‘Loi Nariye ghino’?
Pailat iŋa, “Ko mbema emunjoru ghen kiŋ?” Jisas i gonjoghawe iŋa, “Uŋa kiŋ ghino. Iyake kaiwae va ya virɨ, na iyake kaiwae tembe ya menava e yambaneke na ya utuŋa emunjoru utuniye. Thela ina emunjoru ele valɨvaŋga, i vandeŋe ghalɨŋaŋguke.”