I loŋga ghaova seiwo, i dipoumu e thelauko vwatae na i naŋgo iŋa, “Bwebwe, thoŋgo valɨkaiwae, u vakathaŋgo na vuyowoke ghandeghɨ iyake thava i mena weŋgo. Ko iyemaeŋge thava u vakatha ghino lo renuwaŋa, u vakatha eŋge ghen len renuwaŋa.”
Parisi mbe le ndeghathɨ na i naŋgo amalaghɨniye mbe kaiwae iŋa, ‘Loi ya vata ago e ghen ghino ma ŋgoraŋgwa gharɨgharɨ vavana, thɨ kaivɨ, tharɨ gharavakatha, rayathiyathima na othembe ŋgoreiya takisike gharamban.
Ko iyemaeŋge takisiko gharamban, i ndeghathɨ mbe bwagabwaga, ma valɨkaiwae i ghɨmara voro e buruburu amba i ghamba ghare vwatae na iŋa, ‘Loi, gharen i nja weŋgo, lolo raithara ghino!’”
Ghamambaŋa weimaŋgi kaero iko, weimaŋgiya raloŋweloŋweghathɨ, lenji ovo na lenji ŋgaŋga, wo iteta ghembako na vethɨ iyathuime e garowo. Woya ronja e ghegheme vuvuye e njighɨko ghadidiye na woya naŋgo,
Amba i dobu e gheghe vuvuye na i kula na ghalɨŋae laghɨye iŋa, “Giya Loi, tharɨke iya thɨ vakavakathake e ghino, thava u lithɨ weŋgi.” Mbaŋa i utuvao utuutuke iyake yawaliye iko.
Pita i variye raŋgiyaŋgi eto, amba i ronja e gheghe vuvuye na i naŋgo. I naŋgovao na ghamwae i ghemba elako riwae na iŋa, “Tabitha, u thuweiru.” Kaero i tateya maramarae, na mbaŋa i thuwe Pita, i thuweiru na i yaku.
Mbaŋa Jisas vamba ina e yambaneke le naŋgo e tɨne e ghareko laghɨye i kula voro weya Loi weiye le randa na valɨkaiwae i vamoru e mare. Loi va i loŋweya le naŋgoko, kaiwae i gharenja na i vareminja Loi.