Amba Lolo Nariye le mena ghanono ne i yomara e buruburu, na gharɨgharɨke wolaghɨye e yambaneke thiya randa, mbaŋa ne thɨ thuweya Lolo Nariye i njama e ŋgalɨlɨ vwatanji, weiye le vurɨgheghe na vwenyevwenye laghɨye.
Jisas i gonjoghawe iŋa, “Ŋgoreiye iya moŋana. Ko ya dage e ghemi, mbaŋa i menamenako ne hu thuwe Lolo Nariye, ne i yaku Loi Vurɨgheghe e une na i njama e ŋgalɨlɨko e buruburu.”
Gharɨgharɨ maranji ne i ndeghathɨ na thɨ dobu mararu kaiwae, kaiwae thɨ ghareghare bigibigi raraitharɨ ghanjimbaŋa thɨ yomara e yambaneke, na kaiwae buruburu matemate ne thiya nyivɨvao na iko.
Wo hu thuwe! Iye iya i njama e ŋgalɨlɨko, gharɨgharɨke wolaghɨye maranji ne i voro na thɨ thuwe, na othembe thavala va thɨ vwe na i mare, thiye tembene thɨ thuweva. Gharɨgharɨke wolaghɨye e yambaneke ne thɨ randa kaiwae. Emunjoru! Mbwana. Ŋgoreiye.
Amba ya ghɨmaraghaoko na ya thuweya ŋgalɨlɨ kakaleva regha, na iya i yaku e vwataeko ghayamoyamo ŋgoreiya lolo nariye, umbaliye ghamatabwaya thɨ vakatha e gol ina e umbaliye, kaina wit ghagheten, marae i lawe moli, i lawe e nɨmae.
