21 که هستیئے جند چه زئوالیئے گُلامیا آزات و هُدائے چُکّانی آزاتیئے شان و شئوکتا شریکدارَ بیت.
آ باید اِنت آسمانا بمانیت تان هما وهدا که هر چیزّ نۆکسرا وتی جاها پِر بترّیت، هما ڈئولا که هُدایا چه کوَهنێن زمانگان پاکێن نبیانی زبانا گوَشتگ.
چێا که سجّهێن هستی، په بێسَبری همے وَدارا اِنت که هُدائے چُکّ کدێن زاهر کنگَ بنت.
آ که هُدایا چه پێسرا گیشّێنتنت، گْوانکی هم جتنت، آ که هُدایا گْوانک جتنت، پاک و پَلگاری کرتنت و آ که پاک و پَلگاری کرتنت، شان و شئوکتی هم داتنت.
بله ما نۆکێن آسمان و زمینئے اِنتزار و ودارا اێن که آیانی تها اَدل و راستی هاکمَ بیت. چێا که اے هُدائے لَبز و واده اِنت.
رَندا من نۆکێن آسمان و نۆکێن زمینے دیست چێا که ائولی آسمان و ائولی زمین گار بوتگ‌اَتنت و دریا هم نون نێست‌اَت.
