5 اگن ما آییئے پئیمێن مَرکێا گۆن آییا هۆر بوتگێن، گڑا اَلّم آییئے پئیمێن جاه جنَگێا هم گۆن آییا هۆرَ بێن.
آ هُداوندئے لۆگا کِشَگ بوتگ‌اَنت و مئے هُدائے بارگاها سبزَنت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”هر نهالے که منی آسمانی پتا نکِشتگ، اَلّما گوَجگَ بیت.
شمارا راستێنَ گوَشان، اگن گَندُمئے دانَگ هاکئے چێرا مرئوت و ممِریت، هچبر چه یکّ دانَگێا گێشترَ نبیت، بله اگن بمریت، بازێن دانَگے پێدا کنت.
