16 اے ٹێکی، آ یکّێن اِنسانئے گناهئے آسرئے پئیما نه‌اِنت، چێا که دادرسی چه یکّ ناپرمانیێا آتک و آسر و آکبتی مئیارباری اَت، بله بَکشش و ٹێکی بازێن ناپرمانیان و رندَ کئیت و پاکی و پَلگاریَ کاریت.
چیا که اگن شما مردمانی گناه و مئیاران ببَکشێت، گڑا شمئے آسمانی پت شمئے گناه و مئیاران هم بَکشیت،
نون په هما مردمان هچّ مئیارباریے نێست که ایسّا مَسیهئیگ اَنت.
آ که شَریَتی کارانی سرا تئوکلَ کننت، آیانی سرا نالت اِنت. چێا که پاکێن کتابا نبشته اِنت: ”هرکَس که دائِما شَریَتئے کتابئے سجّهێن نِبِشتهانی پابند نه‌اِنت و آیانی سرا کارَ نکنت، آ نالتیے.“
پرچا که اگن کَسے شَریَتئے سجّهێن رهبندانی سرا کار بکنت بله یکّ رهبندے هم بپرۆشیت، بزان سجّهێن شَریَتی پرۆشتگ.
