23 بله نون په من، اے هَند و دَمگان کار کنگا جاهے پَشت نکپتگ و بازێن سالێا منی اَرمان هم بوتگ که شمئے کِرّا بیایان.
چه اے کارانی سَرجمیا رَند، پولُسا وتی دلا شئور کرت مَکْدونیَه و اَکایَهئے دَمگان گوَزان، اورشَلیما برئوت. گوَشتی: ”چه اۆدئے رئوگا رَند، منا اَلّم، رومئے شهر هم گِندگی اِنت.“
منَ زانان که وهدے شمئے کِرّا بیایان، گۆن مَسیهئے سَرجمێن برکتانَ کایان.
تان گۆن هُدائے واهگ و رزایا په شادهی شمئے کِرّا بیایان و گۆن شمئے گِند و نندا نۆکێن واک و توانے بگران.
ما شپ و رۆچ چه دلئے جهلانکیا دْوا کنێن که شمارا پدا بگِندێن و هر چیزّے که شمئے ایمانئے تها کَمّ اِنت، آییا سرجم بکنێن.
تئیی اَرسانی تْرانگا که کپان، منا په تئیی دیدارا زهیرَ کنت که ترا بگِندان و گَلا بال ببان.
