19 آییا اے کار، چه نشانی و مۆجزهانی واک و کدرتا، گۆن هُدائے روهئے زۆرا کرتگ‌اَنت. گڑا چه اورشَلیما بگر تان ایلیریکومئے دَمگا، من سجّهێن راها تَرّ و گَرد کرتگ و مَسیهئے وشّێن مِستاگ په سَرجمی جار جتگ.
پِتْرُسئے هبرانی اِشکنگا رَند، سَرجمێن مُچّی بێتئوار بوت و بارنابا و پولُسئے گپّ و تْرانِش گۆش داشتنت، که هُدایا چه آیانی دستا، درکئومانی نیاما چۆنێن مۆجزه و اَجِکّایی پێش داشتگ.
آییا تان باز رۆچا اَنچُش گوَشان کرت. گُڈسرا، پولُس دِلرێش و بێزار بوت، چَکّی تَرّێنت و گۆن جِنّا گوَشتی: ”من ترا په ایسّا مَسیهئے ناما هُکمَ دئیان که چه اِشیا در کَپ.“ هما دمانا جِنّ چه آییا در آتک.
هما که شمارا پاکێن روهَ بَکشیت و شمارا مۆجزه پێشَ داریت، اے کاران پمێشکا کنت که شَریَتئے رندگیریا کنگا اێت؟ یا پمێشکا که شما وشّێن مستاگا گۆش دارگ و باوَر کنگا اێت؟
چێا که مئے وشّێن مِستاگ هُشکێن گپّے نه‌اَت که شمارا سر بوت، زۆر و واک و پاکێن روهی هم گۆن اَت و مُهکمێن سِتکے هم مان اَتی. شما زانێت که ما گۆن شما چۆن اَتێن و ما په شما چے کرت.
