آییا اے کار، چه نشانی و مۆجزهانی واک و کدرتا، گۆن هُدائے روهئے زۆرا کرتگاَنت. گڑا چه اورشَلیما بگر تان ایلیریکومئے دَمگا، من سجّهێن راها تَرّ و گَرد کرتگ و مَسیهئے وشّێن مِستاگ په سَرجمی جار جتگ.
هما که شمارا پاکێن روهَ بَکشیت و شمارا مۆجزه پێشَ داریت، اے کاران پمێشکا کنت که شَریَتئے رندگیریا کنگا اێت؟ یا پمێشکا که شما وشّێن مستاگا گۆش دارگ و باوَر کنگا اێت؟
بله هما هِزمت و کُربانیگ که شمئے باوَرئے بَر و سَمر اَنت، اگن آیانی سرا منی هۆن هم رێچَگی کُربانیگێئے پئیما رێچَگ ببیت، من گَلَ بان و گۆن شما سجّهێنان شادکامیَ کنان.
منا هر چیزّ رستگ و سکّ باز رستگ. گۆن اِپاپْرۆدیتوسا هرچے که شما دێم داتگ، منا رَسِتگاَنت و نون منا هر چیزّ هست. شمئے اے ٹێکی وشبۆێن شُگرانه و دلپَسندێن کُربانیگے که هُدایا وَشنۆدَ کنت.
اَنچۆ که شما زانێت، ما شمئے کِرّا آیگا پێسر پیلیپیئے شهرا چۆن اَزاب و بےاِزّت کنگ بوتێن، بله ما چه وتی هُدائے کُمکّا تَهم و جُرَت کرت و اینچُک دُژمنیئے تها هم ما هُدائے وشّێن مستاگ په شما سَر کرت.
براتان! شمارا مئے جُهد و زهمت الّم یات اَنت. وهدے ما شمئے کِرّا هُدائے وشّێن مِستاگئے جارا جنَگا اَتێن، ما شپ و رۆچ کار هم کرت تانکه چه شما کَسێئے سرا بارے مبێن.