6 آ کَس که یکّ رۆچێا هاسێن رۆچے زانت، په هُداوندئیگی چُشَ کنت. آ کَس که وارت هم په هُداوندئیگیَ وارت، پرچا که هُدائے شُگرا گیپت و آ کَس که چه ورگا پهرێزَ کنت، په هُداوندئیگی چُشَ کنت و هُدائے شُگرا گیپت.
اے په شما یاتگارێن رۆچے ببیت. شما باید اِنت اے رۆچا هُداوندئے ناما جَشنے بکنێت. اے جشنا نَسلانی نَسل اَبدی پرمانێئے هسابا برجاه بدارێت.
اے سجّهێن شپا هُداوندا آیانی نگهپانی کرت که آیان چه مِسرا در بکنت، پمێشکا اے شپ په اِسراییلیان هُداوندئے ناما شَپ‌پاسیے و باید اِنت سجّهێن اِسراییلی اے شَپ‌پاسیا نَسلانی نَسل برجاه بدارنت.
موسّایا گوَشت: ”مرۆچی اِشان بوَرێت چێا که مرۆچیگێن رۆچ په هُداوندا شَبَّتے. مرۆچی اے وراک زمینا اێر آرگَ نبیت.
گڑا آییا مردم سبزگێن کاهانی سرا نندگئے پرمان داتنت، رَندا پنچێن نان و دوێن ماهیگی زرتنت، آسمانئے نێمگا چارتی و هُدائے شُگری گپت، گڑا نانی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت. مریدان نان مردمانی سرا بهر کرتنت.
گڑا هپتێن نان و ماهیگی زرتنت، هُدائے شُگری گپت، نانی چُنڈ چُنڈ کرت و مریدانی دستا داتنت و مریدان مردمانی سرا بهر کرتنت.
گڑا جُستِش کرت: ”ما چۆن هما کاران سَرجم بکنێن که هُدااِش چه ما لۆٹیت؟“
شما رۆچ و ماه و مۆسم و سالانی رسمانَ دارێت.
