4 په تئیی شَرّیا، هکومت هُدائے هِزمتکار اِنت، بله اگن بدکاریَ کنئے، چه آییا بتُرس چێا که زَهم مُپت و بے سئوَب آییئے دستا نه‌اِنت. آ هُدائے هِزمتکار اِنت، سِزا دئیۆکے که په بدکاران کَهرَ کاریت.
او دۆستێن دُردانگان! هچبر بێرگیری مکنێت، کَهرا په هُدایا بِلّێت. چێا که نِبشته اِنت: ”هُداوندَ گوَشیت: ’بێرئے گِرگ منی کار اِنت، سِزا دئیۆک من آن.‘“
په همے سئوَبا سُنگ و مالیات هم دئیێت، پرچا که هاکم هُدائے هِزمتکار اَنت و وتی وهدا په همے کارا دئینت.
کَسّ په وتی هئوَسا براتئے اِزّتا دست مجنت و چه آییا پائِدگ چِست مکنت، چێا که هُداوند هر گَندَگێن کارئے سِزایا دنت، اَنچۆ که ما پێسرا شمارا هُژّار کرتگ و گوَشتگ.
هاکمانی هم که چه بادشاهئے نێمگا په رَدکارانی سِزا دئیگ و شَرکِردێن مردمانی شرپ دئیگا دێم دئیگ بوتگ‌اَنت.
