4 مَسیه، شَریَتئے سَرجمی و هلاسی اِنت. آسر اِش اِنت، هرکَس که باورَ کنت، پاک و پَلگار زانگَ بیت.
ایسّایا گوَشت: ”انّون بِلّ که اَنچُش ببیت، اے پئیما هُدائے رَزایا سَرجمَ کنێن.“ گڑا آییا مَنِّت و ایسّایی پاکشۆدی دات.
اے راست اِنت که شَریَت چه موسّائے وسیلها بَکشگ بوتگ، بله رهمت و راستی چه ایسّا مَسیهئے وسیلها آتک.
ایسّا مَسیهئے سرا باورمندی، اے پاکیئے بَکشش و ٹێکیا په سجّهێن باورمندانَ رسێنیت و په کَسّا هچّ پَرک و پێرے اِلّگَ نبیت.
گڑا، شَریَت مئے سَرپرست بوتگ که مارا تان مَسیها سر بکنت، تانکه ما ایمانئے سئوَبا بێگناه و بێمئیار هِساب ببێن.
تانکه همایان بمۆکیت که شَریَتئے چێرا اَنت و هُدا مارا بزوریت و وتی چُکّ بکنت.
