15 چه اسپ‌سوارئے دپا تێزێن زهمے در آیگا اِنت تانکه گۆن اِشیا کئومان بجنت و گۆن آسنێن اَساێا آیانی سرا هُکمرانی بکنت. آ، پُرواکێن هُدائے گَزب و هِژمئے شَرابکَشّی هئوزا لَگَت دئیگا اِنت.
گۆن آسنێن اَساے آیان پرۆشَ دئیئے و کونزگانی پئیما هورت هورتِشَ کنئے.“
وهدے آ دور کنگ بوت، نون بێرَهبَندێن مرد زاهرَ بیت، بله هُداوندێن ایسّا په شان و شئوکتے کئیت و آییا تباهَ کنت، گۆن وتی دپئے هُپّێا آییا نێست و نابودَ کنت.
هپت اِستاری راستێن دستا اَت و چه آییئے دپا دودپێن تێزێن زهمے در آیگا اَت. دێمی گۆن وتی سَرجمێن رُژنا چۆ رۆچا دْرپشگا اَت.
جنێنا مردێن‌چُکّے پێدا کرت، هما که آییا سجّهێن کئومانی سرا گۆن آسنێن اَساێا هُکمرانی کنگی اِنت. جنێنئے چُکّ پَچ گرگ و هُدا و آییئے تَهتئے کرّا برگ بوت.
آ، هُدائے هِژمئے هما پهکێن شرابا وارت که هُدائے گَزبئے پیالها رێچگ بوتگ و گۆن آس و گۆکُرتا پاکێن پرێشتگانی دێما و گوَرانڈئے دێما هم اَزاب دئیگَ بیت.
آ دگه پئوجی گۆن اسپ‌سوارئے زهما که چه آییئے دپا در آیگا اَت کُشگ بوتنت و سجّهێن مُرگان وتا چه آیانی گۆشتا سێرلاپ کرت.
په پِرگامومئے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هماییئے هبر اَنت که دودپێن تێزێن زَهمی گۆن اِنت. آ چُشَ گوَشیت:
پمێشکا تئوبه کن، اگن نه من په تئو زوتّ پێداک آن و گۆن وتی دپئے زهما آیانی هلاپا جنْگے بُنگێجَ کنان.
آ گۆن آسنێن اَساێا اَنچۆ کئومانی سرا هُکمرانیَ کنت که کونزگ پرۆشگَ بنت.
