2 گۆن مزنێن تئوارێا کوکّاری کرت: ”کپتگ، کپتگ، مزنێن بابِل، نون پلیتێن روهانی منندجاه بوتگ و هر ناپاکێن اَرواهئے جاگه اِنت و هر ناپاکێن مُرگئے کدۆه اِنت و هر ناپاک و بَژّناکێن سَهدارئے لۆگ اِنت.“
آییئے اَزابا که گِندنت، تُرسنت، دورَ اۆشتنت و گوَشنت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، او مزنێن شهر! او بابِل، او مُهکمێن شهر! چێا که یکّ ساهتێئے تها تئیی دادرسیئے وهد رَسِت.“