17 بله چُشێن بلاهێن مال و مِلکت یکّ ساهتێئے تها تباه کنگ بوت.“ سجّهێن ناهُدا، جانشۆ و هما مردم که دریایا سپرَ کننت یا کارَ کننت دور اۆشتاتگ‌اَتنت.
بله پئوجی اَپسرا پولُسئے هبرانی سرا دِلگۆش دئیگئے بدلا، بۆجیگئے هُدابُند و ناهُدائے هبر زرتنت.
و دهێن کانٹ که تئو دیستنت، ده بادشاه اَنت که اَنگت هچّ بادشاهی‌اِش نرَستگ، بله آیان رسترئے همراهیا په یکّ ساهتێا بادشاهیئے اِهتیارَ رسیت.
هما رستر و دهێن کانٹ که تئو دیستنت گۆن کَهبگا نپرتَ کننت، آییا وئیران و جاندرَ کننت، آییئے گۆشتا وَرنت و آییا گۆن آسا سۆچنت.
آ هاک په سر بوتنت و گرێوان و مۆتک آرانا کوکّار کنگا اَتنت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، او مزنێن شهر! هما که دریایا بۆجیگِش هست‌اَت، چه تئیی مال و مِلکتا هستۆمند بوتگ‌اَنت، بله یکّ ساهتێئے تها تباه کنگ بوتئے.“
