16 گوَشنت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، او مزنێن شهر! چێا که لیلُمێن گُد، جَمو و رُژنا سُهرێن پۆشاک گوَرا دئیگ بوتئے و گۆن تلاه و گرانبهاێن سِنگ و مُرواردا سمبهێنگ بوتئے،
پدا پرێشتگا منا روهئے تها گیابانێا برت و من جنێنے دیست که اَنچێن رُژنا سُهرێن رسترێئے سرا نِشتگ‌اَت که کُپری نامان پۆشتگ‌اَت و هپت سَرَگ و ده کانٹی پِر اَت.
جنێنا جَمو و رُژنا سُهرێن گُد گوَرا اَت. گۆن تلاه و گرانبهاێن سِنگ و مُرواردا سمبهتگ‌اَت. تلاهێن پیالهے دستا اَتی که چه بَژّناکێن چیزّ و آییئے زِنهکاریانی پَلیتیان پُرّ اَت.
آ هاک په سر بوتنت و گرێوان و مۆتک آرانا کوکّار کنگا اَتنت: ”اَپسۆز، اَپسۆز، او مزنێن شهر! هما که دریایا بۆجیگِش هست‌اَت، چه تئیی مال و مِلکتا هستۆمند بوتگ‌اَنت، بله یکّ ساهتێئے تها تباه کنگ بوتئے.“
