9 رندا دگه پرێشتگے، سئیمی پرێشتگ آتک. گۆن بُرزێن تئوارێا گوَشتی: ”اگن کَسے رستر و آییئے بُتا پرستش بکنت و پێشانیگا یا دستا آییئے نشانا بزوریت،
آیانی اَزابئے دوتّ اَبد تان اَبد چستَ بنت. هما که رستر و آییئے بُتا پرستشَ کننت یا رسترئے نامئے نشانا زورنت، آیان رۆچ و شپ هچّ آرامَ نبیت.
گڑا ائولی شت و وتی دَرپی زمینئے سرا رێتک. هما مردمان هراب و دردناکێن رێش در آتک که رسترئے نشانِش پِر اَت و آییئے بُتا پرستش کنگا اَتنت.
”زمین، دریا و درچکان تان هما وهدا تاوان مدئیێت که ما، مئے هُدائے هِزمتکارانی پێشانیگا مُهر نجتگ.“
