16 بله زمینا جنێن کُمکّ کرت، وتی دپی پَچ کرت و هما کئوری اێر برت که اژدیایا چه وتی دپا در کرتگ‌اَت.
او کۆرێن رَهشۆنان! شما پَشّگا کَمَکا گێچێت و درَ کنێت، بله اُشترا اێرَ برێت.
گڑا مارا چه وتی دپا کئورێئے پئیما آپ پیژّار دات که جنێنا هار ببارت.
اژدیا جنێنئے سرا سکّ زهر گپت و گۆن آییئے اے دگه چُکّان په جنْگا در کپت، گۆن هما چُکّان که هُدائے هُکمانی منّۆک اَنت و په ایسّایا وتی شاهدیئے سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت.
