2 سَهیونا، هُداوند مزن اِنت، بُرزێن اَرشئے هُدا، سجّهێن کئومانی سرا هاکم.
هُداوند سجّهێن کئومانی سرا پُرجلال اِنت و آییئے شان و شئوکت چه آسمانان بُرزتِر.
کئومان مئے چێردستَ کنت، راجان مئے پادانی چێرا.
هُدا کئومانی سرا بادشاهیَ کنت، آ وتی پاکێن تهتا نِشتگ.
هُدا چه سَهیونا که زێباییئے کمال اِنت، وتی نورا دْرپشانَ کنت.
آ گۆن وتی کدرتا تان اَبد بادشاهیَ کنت، چمّی گۆن کئومان اِنت. سرکش آییئے هلاپا پاد مئیاینت. اۆشت...
چیا که تئو، او بُرزێن اَرشئے هُداوند، سجّهێن زمینئے سرا مزن‌شان ائے، تئو سجّهێن ”هُدایانی“ سرا بالادست ائے.
