4 زمینئے جُهلی هماییئے دستا اَنت و کۆهانی بُرزی هم هماییئیگ اَنت.
هرچے که هُداوند آسمانان و زمینا، دریایان و دریایانی سجّهێن جُهلانکیان کنگ بلۆٹیت، کنت.
تئو آییئے دلئے مراد بَکشاتگ‌اَنت و آییئے لُنٹانی واهگِت چه آییا دور نداشتگ‌اَنت. اۆشت...
تئو ائے که گۆن وتی زۆر و واکا کۆهِت جۆڑێنتگ‌اَنت و وتا گۆن کدرتا سِلَهبندِت کرتگ،
هرچُنت تئو منا بازێن سکّی و سۆری پێش داشتگ، بله پدا منی زندا بۆدێنئے. هئو، نۆکسرا منا چه زمینئے جُهلانکیا بُرزادَ کارئے.
هُداوندئے دێما کۆه چۆ مۆما آپَ بنت، سجّهێن جهانئے هُداوندئے دێما.
