5 انسان وابے و چۆ هارێا آییا رۆپانَ کنئے. سُهبا چۆ کاها تازگ اِنت،
وابێئے ڈئولا اَنت که وهدے چمّ پچَ بنت گارَ بیت، آ وهدا که تئو پادَ کائے، او هُداوند، اِشان وهمێئے پئیما مانَ نئیارئے.
پرچا که: ”انسان چۆ کاه و سبزگا اِنت و شان و شئوکتی چۆ کاهئے پُلّا. کاه و سبزگَ مرنت و پُلّ هم کپنت.
