49 او هُداوند! تئیی آ پێسریگێن مِهر کجا اِنت که تئو گۆن داوودا سئوگند وارت و کئول کرت.
چیا که گِندگا اێن، دانا هم مرنت و نادان و بێسُدّ هم هلاکَ بنت و وتی مال و هستیا په دگرانَ کِلّنت.
چیا که زِندئے مۆکگ سَکّ گران اِنت و هچ کیمّتے آییا پُرّ کرتَ نکنت
منی دژمنانی بدی آیانی جندئے چَکّا کپات، وتی وپاداریئے سئوَبا، آیان گار کن.
من یک برے مان وتی پاکیا سئوگندے وارتگ و گۆن داوودا درۆگَ نبندان،
