38 بله انّون تئو وتی دێم تَرّێنتگ و آ یله کرتگ، وتی رۆگن پِر مُشتگێنئے سرا هِژم گپتگئے.
پمێشکا، هُداوند وتی کئومئے سرا زَهر گپت، دلی چه وتی میراسا بد بوت.
او هُدا! تئو مارا یله کرتگ و مئے سنگر پرۆشتگ‌اَنت، هِژمناک بوتگئے، بله نون گۆن ما وَشّان بئے.
او هُدا! تئو مارا یله داتگ. او هُدا! پدا مئے لشکرانی همراهَ نبئے.
”هُداوند تان اَبد یلهَ کنت و پدا هچبر مهربانَ نبیت؟
هُدایا که دیست، سکّ هِژم گپت و اِسراییلی سَرجمیا یله کرت.
مئے بادشاها دلگۆش کن، او هُدا! وتی رۆگن پِر مُشتگێنا دلگۆش کن.
او هُداوند! تئیی دژمنان منی سرا ریشکند کرتگ و هَمُک گاما تئیی رۆگن پِر مُشتگێنِش کَلاگ بستگ.
