16 دێمااِش چه شرما سیاه کن تانکه تئیی نامئے شۆهازا ببنت، او هُداوند!
منی دژمنان رسواییئے جامگ گوَرا دئیگ بات و شرمندگیئے کباها پۆشێنگ باتنت.
اِشیئے دژمنان، شرمساریئے پۆشاکا گورا دئیان و اِشیئے سر گۆن دْرپشۆکێن تاجێا بُرزَ بیت.“
آ که چمِّش گۆن آییا اِنت دْرپشان اَنت، آیانی دێم هچبر شرمسارَ نبیت.
منی سجّهێن دژمن شرمندگ و سَکّ پرێشانَ بنت، آ دێما چهرَ دئینت و پَشَل و شرمندگَ بنت.
