1 او زمینئے سجّهێن مردمان! په هُدایا شادهیئے گوانکا بجنێت.
او سجّهێن زمین! په هُداوندا شادمانیئے گوانکا بجن.
هرچیزّا که ساه مان، هُداوندا ستا بکنات. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
هماییا که آسمانان شَهسواریَ کنت، کوَهنێن آسمانان، هماییا که وتی آوازا بُرزَ کنت، تْرند و پُرواکێن آوازا.
هُدایا په شادهی بنازێنێت که مئے زۆر و واک اِنت، په آکوبئے هُدایا شادمانیئے کوکّارا بُرز کنێت.
په هُداوندا نۆکێن سئوتے بجنێت. او سجّهێن زمین! هُداوندا بنازێن.
او سجّهێن زمین! په هُداوندا شادمانیئے کوکّارا بُرز کن. کوکّار کنێت، په شادهی سئوت بجنێت، بنازێنێت.
