3 هُدا آییئے بُرجان اِنت، وتا مُهرێن کلاتے پَجّارێنتگی.
آ که هُداوندئے سرا تئوکلَ کننت سَهیونئے کۆهئے پئیما اَنت که سُرێنگَ نبیت و تان اَبد برجاهَ مانیت.
چه سَهیونا هُداوندا بنازێنێت، هما که اورشَلیما جَهمنند اِنت. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
لشکرانی هُداوند گۆن ما گۆن اِنت، آکوبئے هُدا مئے کلات اِنت. اۆشت...
هُدا چه سَهیونا که زێباییئے کمال اِنت، وتی نورا دْرپشانَ کنت.
