3 تُرے آییئے آپ گْرومبان و کپ و گجّ ببنت و کۆه چه آیانی گْرومبگا بلرزنت. اۆشت...
مرکئے ساد و بندان منا پتاتگ‌اَت و تباهی و زئوالیئے هار و هیرّۆپان منا تُرسێنتگ‌اَت.
هئور بوت، هار و هیرّۆپ آتک، پورّ و سْیَه‌گواتان گۆن آ لۆگا ڈیکّ وارت، بله لۆگ نکپت، چێا که آییئے بُنرِد تَلارئے سرا اێر کنگ بوتگ‌اَت.
هر جَزیره گار بوت و هچّ کۆه پَشت نکپت.
نون پرێشتگا منا گوَشت: ”هما آپ که تئو دیستنت، همۆدا که کَهبگ نِشتگ، کئوم، مُچّی، راج و زبان اَنت.
