9 بێتئوار آن و دپا پَچَ نکنان، چیا که اے تئو کرتگ.
بله من کرّێئے پئیما آن که نه‌اِشکنت و گنگێئے پئیما که بێتئوار اِنت.
جهانئے سجّهێن مهلوک آییئے دێما هچّ نه‌اَنت. آ، گۆن آسمانی لشکرا وتی دلئے تبا کارَ کنت و گۆن زمینئے سرئے نندۆکان هم. چُشێن کَسے نێست که آییئے دستا بداریت و بگوَشیت که ’تئو چے کنگا ائے؟‘
