21 او هُداوند! منا یله مکن. او منی هُدا! چه من دور مبئے.
او منی هُدا، او منی هُدا! تئو چیا منا تهنا اِشت؟ په چے چه منی رَکّێنگا دور ائے، چه منی آه و پِریاتان سکّ جتا ائے.
چه من دور مبئے، چیا که سکّی و سۆری نزّیک اِنت و کَسّے په کُمکا نێست.
بله تئو، او هُداوند! دور مبئے. او منی زۆر و تئوکل! په منی کُمکا اِشتاپ کن.
چیا که آییا چه سِتم دیستگێنئے بزّگیا پُشت نکرتگ و دێمی چه آییا نترّێنتگ. پریاتی که کرتگ آییا اِشکتگ‌اَنت.
نێکیئے بدلا گۆن من بدیَ کننت و منی اَرواه گمیگ و پُرسیگ اِنت.
