8 چه هِژما دور بئے و گَزبا یله کن. جۆش مجن که ترا دێم په بدکاریا بارت.
پرێشانیانی تها گوَشتُن: ”هرکَس درۆگبند اِنت.“
من چه وتی تُرسا گوَشت: ”چه تئیی چمّا سِستگ و دور کپتگان.“ اَنگت تئو منی پریات و زاریا اِشکنئے، وهدے من په مَدَتا ترا تئوارَ کنان.
اگن بگوَشتێنُن: ”اے هبرانَ کنان،“ من تئیی چُکّانی نَسل درۆهتگ‌اَت.
