15 بله آیانی زَهم، وتی جندئے دلا نندیت و کمانِشَ پرُشنت.
هُداوند وتی هزمتکارانی زِندا رَکّێنیت، هرکَس که آییئے باهۆٹَ بیت، مئیاربارَ نبیت.
اَناگت تباهی‌اِش چَکّا کپات و وتی چێر گێتکگێن داما کپاتنت، کپات و گار و گُمسار باتنت.
”وتا بدارێت و بزانێت که من، هُدا آن، کئومانی سرا هُکمران و جهانا هاکم.“
زمینئے چارێن کُنڈان جنگان هلاسَ کنت، کمانا پرۆشیت، نئیزها هورت هورتَ کنت و اَرّابهان آس مانَ داریت.
