12 بدکار پهرێزکارئے هلاپا پندلَ سازیت و په آییا دنتانَ درُشیت،
پوتیپارئے جَنا ایسُّپئے کباه تان هما وهدا وتی کِرّا اێر کرت که ایسُّپئے واجه لۆگا آتک،
چیا که بازێنێئے بُهتامان اِشکنگا آن، تُرس و دهشت چه هر گوَرا، گۆن یکدگرا پندلَ جۆڑێننت و په منی کُشگا مَندر و رپکَ سازنت.
هُداوند وتی هزمتکارانی زِندا رَکّێنیت، هرکَس که آییئے باهۆٹَ بیت، مئیاربارَ نبیت.
چۆ هُداناباوران، آیان وتی مسکرا گێش کنانَ کرت و په من دنتانِشَ درُشت.
بدکار، په پهرێزکارا کمینَ کنت و آییئے کۆشئے رندا اِنت.
اِشیئے سَرکشّیئے سئوَبا آسمانی لشکر و هر رۆچیگێن کُربانیگ اِشیئے دستا دئیگ بوتنت. راستی‌ای زمینا دئور دات و هر چیزّی که کرت، کامیاب بوت.
اے، سکّ زۆرمندَ بیت بله چه وتی جندئے واکا نه. سکّێن بلاهێن تباهیَ کاریت و هرچے که کنت، کامیابَ بیت. اے، زۆراوَر و پاکێن مردمان تباهَ کنت.
چه هما وهدا و رَند، یَهودا په ایسّائے آیانی دستا دئیگا گوَم و گێگێن وهد و مۆهێئے شۆهازا اَت.
اے پَندَل جۆڑێنت که ایسّایا په یکّ رِپک و هنرے بگراێننت و بکۆشارێننت.
