7 چیا که مُپت و ناهکّا په من دامِش چێر گێتکگ و په منی اَرواها کلِّش کۆتکگ.
گُروناکێن مردم په من کلَّ کۆچنت، تئیی شَریَتئے هلاپا.
گُروناکان په من دام چێر گێتکگ، دامی چمّگ. منی راها تَلکِش چێر کرتگ. اۆشت...
جی هئو! آ که تئیی سرا اۆست و امێتَ کنت، هچبر سرجَهل ببنت. آ که بے سئوَبا بێوپاییَ کننت سرجَهل و شرمندگَ بنت.
او هُدا! منی دل مُهر اِنت. منی دل مُهر اِنت و سئوت و سازَ جنان.
تانکه چه وتی سنگران بێمئیارا نشانگ بکننت. اناگت و بے تُرسا آییا تیرَ جننت.
آ که بێسئوَب چه من نپرتَ کننت چه منی سرئے مودان گێشتر اَنت. بازێنے منی گار کنگئے رندا اِنت دژمن منی سرا درۆگێن بُهتامَ جننت. چه من لۆٹنت هما چیزّان پِر بترّێنان که من ندُزّتگ‌اَنت.
کئوم، وتی هما کۆتکگێن کَلّا کپتگ‌اَنت، آیانی پاد هما داما بند گپتگ و پَسّتگ‌اَنت که وتِش چێر کرتگ‌اَت.
آیانی شَریَتا نبشته اِنت که ’مُپتا چه من نَپرتِش کرت.‘ اے ڈئولا اے هبر راست و سَرجم بوت.
